新年(唐·无可)释义,解释

古诗文 新年(唐·无可)
释义
新年(唐·无可)
  五言律诗 押真韵  
燃灯朝复夕,渐作长年身。
阁未归日,青门又见春。
掩关寒过尽,开定草生新。
自有林中趣,谁惊岁去频。