饭罢登山(宋·杨万里)释义,解释

古诗文 饭罢登山(宋·杨万里)
释义
饭罢登山(宋·杨万里)
  五言律诗 押元韵  
树远通莺响,花晴带雨痕。
登山偶回首,隔水见前村。
澹往孤无伴,清归笑不言。
还家更迟著,松菊未应存。