祝英台近 江上遇雨(清·孙鼎臣)释义,解释
古诗文 | 祝英台近 江上遇雨(清·孙鼎臣) |
释义 | 祝英台近 江上遇雨(清·孙鼎臣) 雾初收,风未定,烟柳系孤艇。 临水人家,约略倚深径。 峭寒细雨疏篱,绿惜惜处,早扶出、一枝红杏。 问江上,添得几许春潮,镇日没笭箵。 凝碧无情,芳草渡头影。 鹧鸪烟外飞来,一声声唤,正十里、春山人静。 |
古诗文 | 祝英台近 江上遇雨(清·孙鼎臣) |
释义 | 祝英台近 江上遇雨(清·孙鼎臣) 雾初收,风未定,烟柳系孤艇。 临水人家,约略倚深径。 峭寒细雨疏篱,绿惜惜处,早扶出、一枝红杏。 问江上,添得几许春潮,镇日没笭箵。 凝碧无情,芳草渡头影。 鹧鸪烟外飞来,一声声唤,正十里、春山人静。 |