zhāng shèng mín xí shàng tīng zhāng lìng tán qín
张圣民席上听张令弹琴
yī tīng lǚ shuāng shuāng mǎn zú, zài tīng lǜ shuǐ shēng yuán gǔ.
一听履霜霜满足，再听绿水声缘谷。
wǒ xíng rì yuè hòu chūn bō, nèn tái shā yǔ qīn yú mù.
我行日月候春波，嫩苔沙雨侵鱼目。
yú gē wǎn chàng fàn shuǐ lái, tiān jìn cāng láng guāng kě jū.
渔歌晚唱泛水来，天浸沧浪光可掬。
zuò zhōng cǐ yì zì xián shēng, zhōng láng wǔ nòng rén nán shú.
坐中此意自弦生，中郎五弄人难熟。
rén zhī nán shú dú shàn dàn, dàn pāi wèi zhōng zhī jià sù.
人知难熟独善弹，弹拍未终脂驾速。
zhèng wèi gǔ lái duō xǐ wén, zú zhāng wèi wǒ gē qí ào.
郑卫古来多喜闻，卒章为我歌淇奥。
