之零陵郡次新亭诗(南北朝·范云)释义,解释

古诗文 之零陵郡次新亭诗(南北朝·范云)
释义
之零陵郡次新亭诗(南北朝·范云)
  押纸韵  
江干远树浮,天末孤烟起。
江天自如合,烟树还相似。
沧流未可源,高帆去何已