再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅

zài guò yí xīng zhōu zhōng jiàn sháo yào shù zhī yì huái xiāng huā zhī shèng wèi zhī chàng
再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅

gù yǎn xiāng kàn wèi zuò shū, píng shēng fēng wèi shì wú lú.
故眼相看未作疏，平生风味是吾庐。
pīng pīng niǎo niǎo shuí jiā zǐ, làng shuō qīng chéng zǒng bù rú.
娉娉袅袅谁家子，浪说倾城总不如。