咏晴

yǒng qíng
咏晴

chóu yǎn dōng xī wàn lǐ qíng, shān yún xié dù shuǐ fēng qīng.
愁眼东西万里晴，山云斜度水风清。
kè xíng suì wǎn hū chūn jǐn, kàn dào kū lín lǜ yè chéng.
客行岁晚忽春尽，看到枯林绿叶成。