yóu cāng láng tíng shī
游沧浪亭诗
qiū hè yuán lín dé wǒ jīng, zī yóu biàn zú le yú shēng.
丘壑园林得我惊，兹游便足了馀生。
fēi lái bō zhǒng héng kōng cuì, liú chū cāng láng chè dǐ qīng.
飞来嶓冢横空翠，流出沧浪彻底清。
tàn tǎo bù yí yōu shì lì, zhāo yāo nán de zhǔ rén qíng.
探讨不遗幽士力，招邀难得主人情。
bō jiān yú fù hái zhī fǒu, yǐ guà cháo guān bù zhuó yīng.
波间渔父还知否，已挂朝冠不濯缨。
