wén xǔ táng jí dì yīn jì guì yōng
闻许棠及第因寄桂雍
shí qīng dào hé chū chén āi, qīng kǔ wèi shī bù zhàng méi.
时清道合出尘埃，清苦为诗不仗媒。
jīn rì guì zhī píng zhé dé,
今日桂枝平折得，
jǐ nián chūn sè bìng jiāng lái.
几年春色并将来。
shì fú jiǔ wàn fēng chū jí, míng dào sān shān huā zhèng kāi.
势扶九万风初极，名到三山花正开。
gèng yǒu píng rén jū zhé wū, hái yīng wèi zuò yī shēng léi.
更有平人居蛰屋，还应为作一声雷。
