wǎn táng bó yù cháng qīng èr shǒu
挽唐伯玉常卿二首
jiǔ yù xié chún jì, shēn yín qù wèi néng.
久欲携莼鲫，呻吟去未能。
fǔ fēng táo mǔ mù, é diào dǒng shēng líng.
甫封陶母墓，俄吊董生陵。
yán lì hé zēng sǐ, sāo zhāo gèng bù yīng.
言立何曾死，骚招更不应。
nà xū lùn sù cǎo, shēn jǐn lèi fāng bīng.
那须论宿草，身尽泪方冰。
