晚晴(宋·李廌)释义,解释

古诗文 晚晴(宋·李廌)
释义
晚晴(宋·李廌)
  五言绝句   
微阳挂木杪,孤鸟下云淀。
广墟遗稻粱,鹳鹤伴凫雁。
   其二(宋·李廌)
  五言绝句 押麻韵
阴壑留残雪,林虹带晚霞。
孤烟障渔市,不见两三家。