tí luò xīng sì sì shǒu
题落星寺四首
xīng guān yóu kōng hé shí luò, zhe dì yì huà wéi bǎo fāng.
星官游空何时落，著地亦化为宝坊。
shī rén zhòu yín shān rù zuò, zuì kè yè è jiāng hàn chuáng.
诗人昼吟山入座，醉客夜愕江撼床。
mì fáng gè zì kāi yǒu hù, yǐ xué huò mèng fēng hóu wáng.
蜜房各自开牖户，蚁穴或梦封侯王。
bù zhī qīng yún tī jǐ jí, gèng jiè shòu téng xún shàng fāng.
不知青云梯几级，更借瘦藤寻上方。
