qiū mò cháng xīng sì zuò
秋末长兴寺作
huāng sì gǔ jiāng bīn, méi tái dì jué chén.
荒寺古江滨，莓苔地绝尘。
cháng láng fēi luàn yè, hán yǔ gèng wú rén.
长廊飞乱叶，寒雨更无人。
lì bù hé zhòu luò, sēng duō dào gǔ pín.
栗不和皱落，僧多到骨贫。
xíng xíng xíng wèi dé, gū zuò gèng shuí qīn.
行行行未得，孤坐更谁亲。
