秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵

qiū huái shí shǒu wēi yún dàn hé hàn shū yǔ dī wú tóng wèi yùn
秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵

gǔ rén lì gōng gēng, wǒ zuò lǎo wú duàn.
古人例躬耕，我坐老无断。
yǒng wèi liáng fù yín, yǐ kuì dù juān huàn.
勇为梁父吟，已愧杜鹃唤。
yōu yōu táo huá yuán, shàng bù zhī yǒu hàn.
幽幽桃华源，尚不知有汉。
fù zi bǐ hé wéi, tú shǐ rén yì luàn.
妇子彼何为，徒使人意乱。