niàn nú jiāo zhōng qiū
念奴娇（中秋）
é wàn gǔ, suàn qīng guāng cháng gòng shuǐ qīng shān lǜ.
＿娥万古，算清光常共、水清山绿。
wǒ yù péng lái fēng lù dǐng, miǎo shì huán yíng yī sù.
我欲蓬莱风露顶，眇视寰瀛一粟。
xié shǒu qún xiān, guǎng hán yóu xì, yù qì liú lí wū.
携手群仙，广寒游戏，玉砌琉璃屋。
guī lái yī xiào, gé bēi hái fǎng qí zhú.
归来一笑，葛陂还访骑竹。
cǐ xī zòng yǐn qīng huān, xī hán huī wàn zhàng kuài rú fēi pù.
此夕纵饮清欢，吸寒辉万丈、快如飞瀑。
qīng dǎo yín hé zhēn dòu biāo, mò wèn rén jiān róng rǔ.
倾倒银河斟斗杓，莫问人间荣辱。
dú yǐ lán gān, hào gē cháng xiào, jīng duò yún fēi gǔ.
独倚阑干，浩歌长啸，惊堕云飞鹄。
luàn hū chán tù, dǎo shuāng wèi zhù yán yù.
乱呼蟾兔，捣霜为驻颜玉。
