lǐ mì xué yí tái jiàng pú yún shì zì cǎi wèi zhī
李密学遗苔酱脯云是自采为之
yì liú hán qiě jí, àn cǎo yǐ diāo cuī.
潩流寒且急，岸草已凋摧。
shí fā shàng kān bǎ, jiāng rén céng bù lái.
石发尚堪把，江人曾不来。
shéi zhī wū bǎng qù, liú cǎi bì tán xiàn.
谁知乌榜去，留采碧潭限。
chí zuò wú xiāng wèi, néng lìng àn lù bēi.
持作吴乡味，能令案渌杯。
