jiàn kāng
建康
cháo píng yuǎn àn cǎo qīn shā, dōng jìn shuāi lái zuì kě jiē.
潮平远岸草侵沙，东晋衰来最可嗟。
yǔ jiù yǐ néng kuī dì shì,
庾舅已能窥帝室，
wáng dōu hái shì yù rén jiā.
王都还是预人家。
shān hán lǎo shù tí fēng qū, quán nuǎn kū hái dòng zhǐ yá.
山寒老树啼风曲，泉暖枯骸动芷牙。
yù qǐ jiǔ yuán kàn yī biàn, qín huái shēng jí rì xī xié.
欲起九原看一遍，秦淮声急日西斜。
