愁(明末清初·屈大均)释义,解释 古诗文 愁(明末清初·屈大均) 释义 愁(明末清初·屈大均) 五言律诗 押侵韵 养生苦不早,四十更情深。亲在宁言老,愁多欲废吟。天长迷朔雁,月冷急秋砧。泪向他乡尽,将归更满襟。